Inam Quliyev kiest voor de derde keer in zijn kleurrijke voetballeven voor Alblasserdam. De jeugdinternational van Azerbeidzjan acteerde vorig seizoen met Sliedrecht nog in de hoofdklasse.
© Foto en tekst Jan Volwerk
Voetbal is voor de inmiddels 27-jarige Inam Quliyev, op zijn negende jaar met zijn familie gevlucht van Azerbeidzjan naar Nederland, een beetje een bijzaak geworden. ,,Ik heb heel lang mijn dromen nagejaagd om profvoetballer te worden. In mijn geboorteland Azerbeidzjan zou me dat ook zeker gelukt zijn. Alleen met de papieren is het nooit goed gekomen,’’ aldus rappe dribbelaar die behalve voor Sliedrecht en Alblasserdam ook uitkwam voor Excelsior’31, Genemuiden, Sparta, FC Dordrecht, RVVH en IFC.
,,Door mijn werk bij een transportbedrijf in Hellevoetsluis is voetballen op hoog amateurniveau in Nederland ook niet meer te combineren,’’ vervolgt Quliyev zijn betoog. ,,Bij Sliedrecht heb ik het nog een half jaar heel hard geprobeerd. Ik heb in die periode best veel gespeeld, maar in de tweede seizoenshelft was het kaarsje uit. Het niveau kan ik aan, maar drie keer per week haasten om net op tijd op de training te zijn en op zaterdag voetballen is met een fysiek zware baan te veel van het goede.’’
Quliyev vindt dat wel jammer. ,,Had ik Michel Langerak in mijn jongere jaren maar als trainer gehad. Dan was ik voor hem door het vuur gegaan. Een kanjer. Hij maakt voetballers heel veel beter. Ik heb vreselijk veel van hem geleerd. Zijn trainingen zijn loodzwaar, maar uiterst leerzaam, maar er zit écht altijd een gedachte achter.’’
Teruggaan naar Alblasserdam ging vanzelf. ,,Eind vorig seizoen werd ik benaderd door de trainer Dennis Schoonewil. Met de vraag om nog een paar keer met zijn jongens mee te trainen. Dat klikte direct. Ik ken natuurlijk iedereen bij die club. De spelers, de trainers, de bestuursleden en al die fantastische vrijwilligers die dag en nacht klaar staan voor de club. ‘Kom toch terug’ kreeg ik steeds te horen. De derde klasse is wel heel laag. Ik heb toch ja gezegd. De competitie met ploegen als De Zwerver, Groote Lindt, IFC, DFC, en EBOH is best wel aantrekkelijk. We moeten natuurlijk wel voor de titel of promotie via de nacompetitie gaan.’’
Een prettige bijkomstigheid is dat Quliyev wordt herenigd met Umut Takac en Ebu Özturk. ,,Umut heeft op de laatste dag gelukkig zijn overschrijving naar Heerjansdam ingetrokken. Ik had het ook fantastisch gevonden als Ahmet Kuyucu was terugkomen. Helaas. Hij blijft bij VVGZ. Misschien volgend seizoen. Ik hoop het. We hebben sowieso een heel aardige selectie met ervaring en de nodige jonge talenten. Een snelle terugkeer naar tweede klasse is daarom realistisch. Ik kijk al uit naar het nieuwe seizoen.’’
Quliyev heeft afgelopen zomer niet stilgezeten. ,,Met een vriendenteam doen we mee aan de strijd om de zogenoemde NNF-Cup. Een toernooi voor vrienden, waar fair play hoog in het vaandel staat. De organisatie is in handen van de profs Ryan Koolwijk en Luigi Bruins. Aan het topernooi doen ook veel profvoetballers mee uit de eredivisie, de Jupiler League en de de tweede en derde divisie. In Capelle bij vv Zwervers werden we dit jaar vierde van de 35 teams. Knap toch? Ik kom dus nog wel aan mijn trekken als het om voetballen op hoog niveau gaat,’’ aldus Quliyev die zeven jaar geleden nog voor Jong Azerbeidzjan voetbalde. ,,In het nationale team lopen inmiddels veel jongens, waarmee ik toen heb samengespeeld. Ook bij de beste nationale teams. Doodzonde dat ik de papieren nooit in orde heb kunnen krijgen. Maar het is goed zo. Voetballen is nu een heerlijke hobby en een ideale uitlaatklep.’’
