Ik weet nog dat ik mijn eerste trainingen kreeg van meneer (Arie) de Bruin in de gymzaal in de Lelstraat. Daar werden de eerste spelregels van het voetbalspel bijgebracht en vooral een stukje discipline, wat niet alleen in de voetbalsport, maar in je hele leven belangrijk is.
De laatste dagen ging ik steeds meer terugdenken aan met wie je hebt gevoetbald en van wie je trainingen heb gehad, dat zijn heel wat namen en gezichten, waarvan je de namen niet meer weet, die dan aan je voorbij gaan.
Dan denk ik ook van wie heeft al die jaren, dat ik kon genieten van het voetbalspel, de volgende dingen gedaan:
wie heeft de lijnen getrokken?
wie heeft de ballen opgepompt?
wie zorgde voor de limonade of de thee in de rust?
wie maakte de kleedkamers schoon?
wie zorgde voor vervoer naar de uitwedstrijden en toernooien?
wie was er in de bestuurskamer om de leiders van de tegenpartij te ontvangen?
wie stond er achter de bar?
wie stond er in de keuken?
wie repareerde de dingen die stuk waren gegaan?
wie maaide het gras?wie waren de scheidsrechters?wie waren de leiders?
wie waren de trainers?
wie waren de bestuursleden?
wie waste mijn kleren?
Bij dat laatste punt sta je niet altijd stil, maar eerst mijn moeder en daarna ruim veertig jaar heeft Ria mijn voetbalkleren gewassen en was altijd alles weer schoon als ik ze nodig had. Dat was niet altijd één van de leukste klussen. Dan denk aan de keren dat ik keeper training kreeg in de bagger en dat je na afloop met je loodzware voetbalkleren onder de douche stapte en daarna die natte troep thuis op de straat dumpte.
Ook wil ik al de vrijwilligers bedanken die door de jaren heen bovenstaande punten verzorgde zodat ik mijn hobby uit kon oefenen, zonder al die vrijwilligers had ik dat niet kunnen doen.
Enkele jaren geleden ben ik bij de onderhoudsploeg gaan helpen en ik hoop dat nog een aantal jaren met plezier te kunnen doen en daarmee een bijdrage te leveren om andere mensen nu van het voetbalspelletje te laten genieten.
De laatste jaren heb ik met heel veel plezier met dezelfde groep spelers gevoetbald en diverse kampioenschappen meegemaakt, het was een leuke tijd.
Als je dan ziet dat er diverse spelers moeten stoppen i.v.m. blessures, dan wordt de spoeling dun en moeten er wedstrijden afgebeld of verzet worden omdat er te weinig spelers zijn.
Ik hoop voor de jongens van het veteranen elftal dat ze genoeg spelers weten te verzamelen om nog een paar mooie jaren te kunnen trainen en voetballen.
Allemaal bedankt voor de fijne tijd.
Groetjes Koos van Steenis
