Cookie beleid vv Alblasserdam

De website van vv Alblasserdam is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Wederom een geflatteerd verlies voor VVA4

Nieuw Lekkerland 5

7 - 1

Alblasserdam 4

Robin Bieren (intikker)

Competitie

5e klasse 14

Datum

3 november 2018 12:30

Accommodatie

Onbekend

Gehavend ging VVA4 op naar in de bovenste regionen meedraaiend Nw Lekkerland. Tijdens de laatste dagen voor de wedstrijd kreeg coach Gandalf nog te maken met spelers met OF pijntjes OF faalangst. We misten al een aantal grote namen zoals onze pitbull John, de kale goalgetter Robert, onze “als het te moeilijk wordt moet ik werken” Lennard, parttime sluitpost Arjan, ironman Geer, genaturaliseerd Volendammer Ruben en “ik heb dit seizoen andere prioriteiten“ Gandalf (vanaf volgende week overigens fulltime aanwezig). 

Er bleven er 13 over. Thomas had echter last van zijn ribben en Plato appte dat hij wat pijntjes in de kuit voelde. Uiteindelijk zijn deze mannen begonnen als wissels. Jeffrey die een nachtje had doorgehaald mocht tussen de palen beginnen.

En dan nu de wedstrijd. Eigenlijk best gezellig onderling maar kansloos. 7-1 eindstand. Een aantal momenten om eruit te lichten waren het doelpunt van Robin op een assist van toekomstig veteraan Mo. Ook het andere doelpunt van VVA was een mooie. Kaj passeerde op sublieme wijze sluitpost en katertje Jeffrey. Kaj moest en zou op het wedstrijdformulier komen zei hij achteraf tegen Jan Joost van Gangelen.

Nog een mooi moment was een vrije trap in de eerste helft. Robin, normaal onze Van Hooijdonk (andere specialist stond op doel), pakte de bal, maar Drilon dacht daar anders over. Laat mij hem nemen, laat mij hem nemen klonk er over het sportpark. Robin dacht; WAT ?????? Toch liet hij de druistige jongeling begaan die dacht dat hij hem wel even in de kruising zou gaan krullen. Een puddingbal laag in de muur was het gevolg. Robin zou het een horrorbal hebben genoemd.

Na deze wedstrijd heeft onze poortmaster Mo besloten een stapje hogerop te gaan richting de veteranen. Natuurlijk is dit balen maar alle begrip vriend. We hebben je vast nog wel nodig in de toekomst maar voor nu hopen we dat jij het plezier weer terug kan vinden in het spelletje. Afscheid nemen met een assist is altijd mooi toch Mo. We zullen je missen !!!!
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!